مسجد نمونه اسلام عهده دار نقشهای مهمّی در عرصه های عبادی، تربیتی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و نظامی است. مطالعه این نقشها، سیمای مسجد نمونه را برای ما روشن می كند. اكنون در چند فراز به بررسی این رسا لتهای مهمّ می پردازیم.
الف ـ ویژگی های عبادیِ مسجد نمونه
در فرهنگ دینی نام مسجد یادآور بندگی كرنش در پیشگاه خداوند متعال است. مسجد یعنی جایگاه سجده؛ و سجده اوج عبادت و بندگی انسان برای خداست؛ كه: «السُّجودُ مُنتَهَی العِبَادَه مِن بَنی آدَمَ».

یکی از اموری که در هنگام ساختن مسجد باید مدّ نظر قرار گیرد، زینت و آراستگی مسجد است. در بحث زینت مسجد، از جمله چیزهایی که به آن توجه شده، زینت مسجد به وسیله طلا است. در این زمینه روایات فراوانی از معصومان (ع) نقل شده است که به بعضی از آنها اشاره می شود:

پیامبر اکرم (ص) در وصیت خویش به ابن مسعود می فرماید: «ای پسر مسعود: کسی که در دنیا در لذّت و نعمت است، چه سودى مى‏ برد وقتى در آتش ابدى دوزخ خواهد بود (فقط ظاهرى از زندگى دنیا مى‏ دانند و از آخرت غافل هستند)، خانه‏ ها مى‏ سازند و کاخ­ های رفیع بر مى‏ افرازند و مسجدها را با طلا تزیین مى‏ کنند …».[۱]

روشن است که این کلام رسول خدا (ص) در مقام ملامت و سرزنش است و آن حضرت کسانی که مساجد را با طلا زینت می کنند، مورد نکوهش قرا داده‌­اند. در برخی از روایات، ضمن نهی از آراستن مساجد با طلا، از این کار به عنوان عمل قوم یهود و نصارا یاد شده است.

به نظر می رسد که جنایات گروه های تکفیری در سوریه پایانی ندارد و هر روز گوشه ای از جنایات این گروه ها برملا می شود.

در تازه ترین جنایات این گروه ها، شبکه های اجتماعی اینترنتی اقدام به انتشار تصاویری از گروه تروریستی «جبهه النصره» کرده اند که در آن نشان داده شده، عناصر این گروه تکفیری پس از جدا کردن سر دو نفر از نیروهای ارتش سوریه در حمله به زندان مرکزی درعا واقع در جنوب سوریه اقدام به پختن آن روی آتش می کنند. این شبکه های اجتماعی اینترنتی ذکر نکرده اند که هدف از این اقدام عناصر النصره چیست؟

چه افسانه ی زیبایی ،زیبا تر از واقعیت ! راستی مگر هرگز کسی احساس نمی کند که نخستین روز بهار ،گویی نخستین روز آفرینش است . اگر روزی خدا جهان را آغاز کرده است مسلما بهار نخستین فصل ،فروردین نخستین ماه و نوروز نخستین روز آفرینش است .
هرگز خدا جهان و طبیعت را با پاییز یا زمستان یا تابستان آغاز نکرده است .مسلما اولین روز بهار ، سبزه ها روئیدن آغاز کرده اند و رود ها رفتن و شکوفه ها سرزدن و جوانه ها شکفتن ، یعنی نوروز .

اگر بدانیم عاقبت سر و کار همه مان، همه همه همه مان، به این چند ده نفر می افتد، شناختنشان برایمان جالب می شود. دلمان می خواد ببینیم کسی که آخرین خدمت را بهمان در دنیا می کند کیست و چه طور روزگار می گذراند...

درباره شان کم نوشته نشده. هر از گاهی یک سایت، نشریه، مجله و روزنامه به بهانه ای می رود سراغشان و از زندگیشان، خاطراتشان و روحیاتشان برایمان می نویسد و یادمان می آورد یک گوشه از این شهر چند آدم به شغلی حساس مشغولند و فردا یا پس فردا، میزبان تک تکمان می شوند.

هر کدامشان یک مخزن پر از حرفند. یک سوله بزرگ از خاطرات و نگفتنی ها که هر چقدر هم گفته و نوشته شده باشد، باز هم چیز جدیدی برای رو کردن هست. اگر نویسنده بودند، حتما می شد انتظار داشت هفته ای یک کتاب مطلب بنویسند و انتشار دهند. خاطره های تلخ و شیرین و سیاه و سفیدی که تا در آن «خانه ی یکی مانده به آخری» نباشی، برایت اتفاق نمی افتند.

در خیابان لاله‌زار تهران مسجدی 4در5 متری وجود دارد که اهالی آن را به "مسجد کوچیکه" می‌شناسند و فقط مردانه است.

 مسجدی کوچک با قدمت 80 ساله شامل یک اتاق 4*5 متر در طبقه اول یک ساختمان 3 طبقه قرار گرفته و شاید کوچکترین مسجد تهران هم باشد. این مسجد جزو موقوفات امین‌السلطنه به شمار می‌آید.

حج در سال 1953